శ్రీవిద్యా ప్రస్థానం-20

శ్రీవిద్యా ప్రస్థానం

(సాధనా సిద్ధికి ఓ సామాన్యుడి ఆధ్యాత్మికాప్రయాణం)

- శ్రీభువనానంధనాథులు

20

ఈ విధంగా ఈ మంత్రాన్ని ఉపాసించాలి అని గురువుగారు చంచల్ కు విశదీకరించారు.

చంచల్ః ఇది చాలా ఆశ్చర్యంగా ఉంది గురువుగారు. ఒక మంత్రం యొక్క నిజమైన సాధనా ప్రక్రియ తెలుసుకుంటేనే ఇంత ఆనందంగా ఉంటే, ఇక ఉపాసిస్తున్నప్పుడు ఇంకెంత ఆనందంగా ఉంటుందో కదా!. ఇది విన్నప్పటి నుండి నాలో ఏదో కొత్త శక్తి ప్రవహిస్తున్నట్టుగా ఉంది. అంతర్లీనంగా ఏదో శక్తి నన్ను ఇప్పుడే, ఇక్కడే మంత్ర జపానికి ప్రోద్బలిస్తోంది. గురువు గారు, నేను ఇప్పుడు కొంచెంసేపు జపం చేయవచ్చా?

గురువుగారు చిన్నగా నవ్వి, సరే అని తల ఊపారు.

చంచల్ పద్మాసనం వేసి మంత్ర ధ్యానానికి కూర్చున్నాడు. కళ్ళు మూసుకొని ధ్యానశ్లోకంలో దేవతను వర్ణించిన విధముగా ఆ దేవతా రూపాన్ని భావించుకోవడానికి ప్రయత్నించసాగాడు. అలా ప్రయత్నం మొదలు పెట్టగానే ముందుగా అతనికి ప్రేమ రూపం కనిపించింది. ఒక్కసారిగా హతాశుడయ్యాడు. ఆ సమయంలో అతనికి ఆకర్ష కాకుండా ప్రేమ రూపం ఎందుకు కనిపించింది? చాలా బలవంతంగా ప్రేమ రూపాన్ని తన ఆలోచనలోంచి తీసివేసి మళ్ళీ దేవతా రూపాన్ని ధ్యానించడానికి ప్రయత్నించసాగాడు. అయినా సరే, అతనికి దేవతా రూపం కాకుండా వేరే ఏవేవో సంబంధంలేని ఆలోచనలు, రూపాలు అతని మస్తిష్కంలోని, కళ్ళముందు తిరుగాడసాగాయి. మంత్ర జపం చేసుకుంటూనే తన మనసుని స్థిరంగా ఉంచడానికి తీవ్రంగా ప్రయత్నించసాగాడు. గురువుగారు చెప్పిన ధ్యానపద్ధతులను అమలుపరచాడినికి చాలా కష్టపడసాగాడు. అలా కష్టపడడంలో అతని ఆలోచనలు కొన్ని క్షణాలు పాటు ఆగాయి. నేను ఆలోచనలను జయించాను అని అతడు అనుకున్నాడు. అలా అలోచించడం కూడా ఒక ఆలోచనే అన్న విషయం అతనికి తెలియలేదు. మరి వెనువెంటనే ఈసారి అతనికి మోహ గుర్తుకు వచ్చింది. అరె…మోహ ఏది. ఇక్కడికి వచ్చాక నేను తన గురించి పట్టించుకోలేదే? ఎక్కడ ఉంది తను? ఏం చేస్తోంది తను? తనని గట్టిగా పిలుద్దామనుకున్నాడు. ఇంతలో తను ఆశ్రమంలో ఉన్న సంగతి గుర్తుకొచ్చి తను క్షేమంగానే ఉంటుందిలే అని సమాధాన పడి తనని పిలవాలన్న ఆలోచనని విరమించుకున్నాడు. మళ్ళీ మంత్రజపం మీద దృష్టి నిలపడానికి ప్రయత్నం చేయసాగాడు. ఎప్పుడైతే అతను అటువంటి ప్రయత్నం మొదలుపెట్టాడో అప్పుడు అతనికి ఈసారి ఆకర్షతో అనుభవించిన శృంగారచేష్టలు గుర్తుకు రాసాగాయి. అంతే…ఆ సమయంలో అలాంటి ఆలోచన వచ్చినందుకు అతనికి అతనిమీదే కోపం, చిరాకు అసహ్యం కలిగాయి. కొంచెంసేపటి తర్వాత తేరుకొని, ఛ…నాకెందుకు ఇలాంటి ఆలోచనలు కలుగుతున్నాయి. గట్టిగా అరవాలని అనుకున్నాడు. కానీ తనను తాను సంభాళించుకొని ఇక జపం చేయడం తన వల్ల కాదనుకొని కళ్ళు తెరచి చూసాడు. అతనికి ఎదురుగా తననే గమనిస్తున్న గురువుగారు కనిపించారు.

గురువుగారు చిన్నగా నవ్వి, ఏమీ దిగులు చెందకు నాయనా. నీ కుటుంబసభ్యులు ఇక్కడ క్షేమంగానే ఉన్నారు. నీ బుర్రలోకి వస్తున్న ఎటువంటి ఆలోచనలను లక్ష్యపెట్టక ధ్యానదేవతను మాత్రమే ధ్యానించడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉండు అని చెప్పి తన కుడి అరచేతిని చంచల్ సహస్రార చక్రం మీద కొన్ని క్షణాలు ఉంచారు.

గురువుగారి ఆ చర్యతో చంచల్ మెదడు కొంత ప్రశాంతతని పొందింది. చంచల్ కళ్ళు మూసుకొని ధ్యానశ్లోకాన్ని పఠించసాగాడు. నెమ్మదిగా ఆ శ్లోక అర్ధాన్ని గుర్తుతెచ్చుకుంటూ ఆ దేవతా రూపాన్ని భావించసాగాడు. ఇప్పుడు అతడు నెమ్మదిగా మంత్ర జపం చేయసాగాడు. దేవతారూప భావన ఒక వైపు మంత్ర జపం ఒక వైపు. అనవసర ఆలోచనలు మరోవైపు. కానీ ఈసారి ఆశ్చర్యంగా ఆ ఆలోచనలు అతని ధ్యానానికి పెద్దగా అడ్డుపెట్టలేదు. అతడి చేతిలో రుద్రాక్షమాల గాని, తులసిమాల గాని లేదు. ధ్యానదేవతమీదే దృష్టి నిలిపి మంత్ర సంఖ్య లెక్కలేకుండానే జపం చేయసాగాడు. ఇప్పటి ధ్యానానికి ఇంతకు మునుపు చేసిన ధ్యానానికి తేడా ఏమిటి? శక్తియుక్తమైన గురువుగారి చేతి స్పర్శతప్ప. అందుకే మనకు ప్రత్యక్షగురువు యొక్క అవసరం ఎంతైనా ఉంది. అంతేకాని, ఏవో పుస్తకాలు పట్టుకొని, ఇంటెర్నెట్ గురువులతో ఆన్ లైన్ దీక్షలు తీసుకుంటే ఒరిగేదేమిటి?

కొంచెంసేపటి తర్వాత చంచల్కు గంటానాదం వినిపించింది. అతడు నెమ్మదిగా ఈలోకంలోకి వచ్చాడు. అతడికి గురువుగారి ఆశ్రమంలో ఉన్నానని గుర్తుకువచ్చింది. కళ్ళు తెరచిచూస్తే అక్కడ ఎవరూ కనబడలేదు. నెమ్మదిగా ఆశ్రమపూజా మందిరం దగ్గరకి నడుచుకొని వెళ్ళాడు. అక్కడ గురుమా గౌరీజీ ఆకర్షకు ఏదో చెబుతూ కనిపించారు.

గౌరీజీః ఆధ్యాత్మిక జీవితంలో శ్రీలలితాసహస్రనామాలు చాలా ముఖ్యమైనవి. వాటిని వాగ్దేవతలు అమ్మవారి మీద రచించారు. శ్రీవిద్యకు సంబంధించిన అన్ని మంత్రములు, రహస్యములు అందు నిక్షిప్తమై ఉన్నాయి. అంతెందుకు? శ్రీవిద్యాసారమే శ్రీలలితాసహస్రనామాలు. వీటిని రహస్యనామాలని కూడా అంటారు. శాస్త్రముల ప్రకారం స్త్రీలకు కొన్ని మంత్రాలు ఇవ్వడం జరగదు. కానీ శ్రీలలితాసహస్రనామాలను పూర్తి విస్వాసం, భక్తి, శ్రద్ధ కలిగి సాధన చేస్తే మంత్రఫలితం కన్న ఎక్కువ ఫలితాలను పొందవచ్చు. అమ్మవారికి ఈ నామాలంటే మహాప్రీతి. ఈ నామ సాధన రాత్రి పూట ఎక్కువ ఫలితాన్నిస్తుంది. ఒకొక్క నామానికి అర్ధాన్ని తెలుసుకుంటూ నామపారాయణ చేస్తే ఆ నామ అర్ధ రూపము రాత్రి కలయందు దర్శనమవుతుందనుటలో ఏమాత్రం సందేహం లేదు.

మీరు చెప్పినట్టుగా తప్పక చేస్తాను అమ్మ అని ఆకర్ష గురుమా పాదాలను తాకి ఆమె ఆశీర్వాదము తీసుకొంది.

గురుమా ఆకర్షకు శ్రీలలితాసహస్రనామాలు బోధించారని చంచల్ కు అర్ధమయ్యి చాలా సంతోషించాడు

.

చంచల్ పూజాగదిలోకి వెళ్ళాడు. అక్కడ గురువుగారు మహానైవేద్యాన్ని నివేదిస్తూ కనబడ్డారు. కొంచెంసేపటి తర్వాత గురువుగారు అక్కడ ఉన్నవారికి తీర్ధమిచ్చి ఆశ్వీరదించారు.

చంచల్ చెమ్మగిల్లిన కళ్ళతో గురువుగారి కాళ్ళమీద భక్తి పూర్వకంగా పడి, మీదయ వలన మొదటిసారిగా మంత్రమంటే ఏమిటో, ధ్యానమంటే ఏమిటో తెలుసుకున్నాను అని అన్నాడు. ఆ సమయంలో అతనికి కలిగిన ఆనందంలో అతను పూర్తి స్పష్టంగా మాట్లాడలేకపోతున్నాడు. అతని మాట తడపడుతున్నాది. గురువుగారు అతని పరిస్థితిని అర్ధం చేసుకొని అతని భుజం మీద తడుతూ అతనిని ఆశీర్వదించారు.

మధ్యాహ్న భోజనం అయిన తర్వాత చంచల్ తన కుటుంబంతో తన ఇంటికి బయలుదేరాడు. దారిలో…

ఆకర్షః ఆశ్రమం చాలా ప్రశాంతంగా, ఆహ్లాదకరంగా ఉంది. ఈ మధ్యకాలంలో నేను ఇటువంటి ప్రశాంతతను పొందలేదు. నిజం చెప్పాలంటే మనం తరచూ వెళ్ళే బార్లు, పబ్బులలో ఇటువంటి ఆనందాన్ని ఎప్పుడూ పొందలేదు. అలాంటి చోట్ల ఉండేది కరాళ ఆనందం మాత్రమే. అది శరీరానికి మాత్రమే. మనస్సుకు కలిగే ఆనంద రుచి ఏమిటో ఈ రోజే చవిచూసాను. గురమాజి ఎంతటి నిర్మలమైన మనిషి. ఆమె కళ్ళల్లో ఏదో చెప్పరాని ఆకర్షణ ఉంది. ఆమె మాట్లాడుతుంటే అమృతం కురుస్తున్నట్టుగా ఉంది. నిజంగా అమె గొప్ప వ్యక్తి.

మోహః అవును అమ్మ. ఇక్కడ చాలా బాగుంది. ఎంతో మంది ఫ్రెండ్స్ అయ్యారు నాకు. మేమందరం ఇక్కడ ఉన్న ఆవులతోను, వాటి పిల్లలతోను (ఆవు పెయ్య) ఎంతో బాగా ఆడుకున్నాం. అందరం కలసి ఆవులు ఎన్ని ఉన్నాయో, వాటికి ఎన్ని కాళ్ళు ఉన్నాయో లెక్కపెట్టాం. ఇక్కడకు మళ్ళీ వద్దాం నాన్న.

మోహను చూసి చంచల్, ఆకర్ష చాలా ఆశ్చర్యపోయారు. ఎప్పుడైన వారు బయటకు వెళ్ళి వచ్చేటప్పుడు ఆమె చాలా అలసటగా ఉండేది. మొదటి సారి ఆమెను వారిప్పుడు ఇంత ఉత్సాహంగా చూస్తున్నారు. స్వేచ్చాయుతమైన విద్య వలన కలిగే లాభాలను వారు గ్రహించారు.

గురువుగారి సమక్షంలో తను ధ్యానం చేసినప్పుడు కలిగిన అనుభూతులను గుర్తుచేసుకోవడానికి చంచల్ ప్రయత్నించసాగాడు. కాని అతనికి ఏమీ గుర్తుకు రావడంలేదు. దాని గురించి మరచిపోయి, చాలా తీవ్రమైన సాధన చేయాలి అని అతను అనుకున్నాడు. కాని, ఆ సమయంలో అతనికి తెలియదు తను చాలా తీవ్రమైన ఆధ్యాత్మిక పరీక్షను ఎదుర్కొనపోతున్నాడని. కాలాన్ని మించిన గురువు లేదు. తన పిల్లలను ఎలా సరియైన దారిలో పెట్టాలో కాలానికి తెలిసినంతగా ఎవరికీ తెలియదు. కాలమే భైరవుడు. భైరవుడే శ్రీమాత. అమ్మకు తన పిల్లల గురించి తెలిసినంతగా మరెవరికీ తెలియదు కదా!

ఇంకావుంది.......