శ్రీవిద్యా ప్రస్థానం-21

శ్రీవిద్యా ప్రస్థానం

(సాధనా సిద్ధికి ఓ సామాన్యుడి ఆధ్యాత్మికాప్రయాణం)

- శ్రీభువనానంధనాథులు

21

మర్నాడు చంచల్ కొత్త ఉత్సాహంతో, కొత్త చైతన్యంతో తన సాధనను ప్రారంభించాడు. గురువుగారు వివరించిన ధ్యానశ్లోకముల అర్ధాలను భావించుకుంటూ ఆయా దేవతల రూపాన్ని తన మనస్సులో రూపొందించుకోసాగాడు. గురువుగారు బోధించిన సరియైన మంత్ర సాధనను అమలుపరచుకుంటూ మంత్ర జపం చేయసాగాడు. ఇంతకు ముందుతో పోల్చితే అతని ఆలోచనలు పూర్తిగా కాకపోయినా కొంచెం తగ్గాయి. ఆలోచనలను పూర్తిగా ఎలా అరికట్టాలో అతనికి అంతుచిక్కడంలేదు. ఈ విధంగా రెండు మాసాలు గడిచాయి. ఒక బహుళ చతుర్దశి రోజున అతడు చాలా శ్రద్ధగా బాలాత్రిపురసుందరి మంత్రజపం చేస్తున్నాడు. ఆరోజు అతని మనస్సు ఒకింత నిశ్చలంగా ఉంది. కొంచెంసేపటి తర్వాత అతనికి సన్నగా గాజులశబ్దం, కాళ్ళపట్టీల శబ్దం వినిపించాయి. ఆకర్ష గాని, మోహ గాని ఆ వైపుగా వచ్చి ఉంటారని అతడనుకున్నాడు. వాళ్ళెందుకు ఇటుపక్క రావాలి? నేను జపం చేసుకుంటున్నానని తెలుసు కదా!. అనవసరంగా నా ధ్యానాన్ని భంగపరచడం కాకపోతే. నా జపం ఎంత చక్కగా సాగుతోంది. నాలో ఏదో కొత్త శక్తి పుట్టుతున్నట్టుగా ఉంటోంది. ఇలాంటి అనవసరమైన ఆటంకాలు లేకపోతే నాకు మంత్రసిద్ధి త్వరగా కలుగుతుంది కదా. దేవతా దర్శనం కూడా తప్పక కలుగుతుంది. గురువుగారు నాకు ఈ జపరహస్యాలు ముందుగానే చెప్పవలసింది. నాకెందుకు ముందుగా చెప్పలేదు. గురువులు తన శిష్యులను ఈ విధంగా ఎందుకు పరీక్షిస్తారు? అసలు ఇలాంటి పరీక్షలు అవసరమా? పోనీలే, జరిగిందేదో జరిగిపోయింది. గురువుగారు నన్ను ఇప్పటికైనా కరుణించారు. ఇటువంటి మరిన్ని రహస్యాలను గురువుగారి దగ్గర నేర్చుకోవాలి. అసలు ఇంకా ఏమైనా రహస్యాలు ఉంటాయా? ఒక దేవతా ఉపాసనకు ధ్యానశ్లోకము, మంత్రములేకదా ముఖ్యం. ఇంతకన్నా ఇంకే రహస్యాలుంటాయి? ఏమో…ఇంకా ఏమైనా ఉంటే అవి గురువుగారి దగ్గర నేర్చుకోవాలి. మంత్రోపాసనలో దిగ్గజడుని కావాలి. అలా కావాలంటే నేను గురువుగారిని ప్రసన్నం చేసుకోవాలి పూర్ణలాగ. గురువుగారికి పూర్ణంటే చాలా ఇష్టంలాగ ఉంది. పూర్ణ గొప్పతనం ఏమిటి? అతడు ఎప్పుడూ గురువుగారి వెంటే ఉంటాడు. గురువుగారు అతనికి కూడా ఈ సాధనా రహస్యాలు చెప్పి ఉంటారా? చెప్పేఉంటారు ఎందుకంటే అతడు గురువుగారిని ఎప్పుడూ వదలడు కదా. సరె, అతని సంగతి నాకెందుకు? నేను గురువుగారి ప్రియశిష్యుని కావాలి. పూర్ణని మించి గొప్ప సాధకుని కావాలి. అప్పుడు అందరూ నాదగ్గరకు కూడా వారి సమస్యలను తీర్చుకోవడానికై వస్తారు. నేను కూడా ఒక గురువుని అవుతాను.

ఈవిధంగా అతని ఆలోచనలు ఒకపక్క, మంత్రజపం ఒకపక్క పరిగెట్టసాగాయి. కాని, హఠాత్తుగా అతని బుద్ధి ఒక్కసారిగా పనిచేసింది. “అరే…నేనేమి చేస్తున్నాను? ఎందుకిలా ఆలోచిస్తున్నాను? నేనీ విధంగా ఆలోచించడం సరియైనదేనా? పూర్ణ మీద నేనెందుకు అసూయ చెందాలి? అతడు ఎంతో గొప్ప ఉపాసకుడు. గురువుగారితో అతడు ఎన్నో గొప్ప విషయాలు చర్చిస్తూ ఉంటాడు. నాకా విషయాలు అసలు అర్ధమేకావు. అలాంటి నేను వారి గురించి ఈ విధంగా ఆలోచించడం ఎంత తప్పు అని తనకు తాను అనుకున్నాడు.

ఇలాంటి పిచ్చి ఆలోచనలను కట్టిపడేయాలి అని చాలా గట్టిగా నిర్ణయించుకొని తిరిగి మంత్రజపం మీద ఏకాగ్రత పెట్టడానికి ప్రయత్నించసాగాడు. ఆ ప్రయత్నంలో అతడు అమ్మవారిని ఈ విధంగా ప్రార్ధించసాగాడు “అమ్మా! నన్ను దయతో రక్షించి, నడిపించు. నా ఈ ఆధ్యాత్మిక ప్రస్థానంలో నన్ను ఉత్తీర్ణుడిని చెయ్యి. నాకు నువ్వు తప్ప మరెవరు ఉన్నారు? నాకు నీ పాదాలే శరణ్యం. నీ సాయుజ్యం తప్ప మరేమీ అక్కర్లేదు. భార్య, పిల్లలు, బంధువులు అనే లౌకిక పరమైన బంధాలనుండి నన్ను విముక్తిడిని చేసి శాస్వతమైన బ్రహ్మపదమునకు నన్ను చేర్చు”.

ఆసమయంలో అతడికి దగ్గరగా ఎవరో కదులుతున్నట్టుగా మళ్ళీ అనిపించింది. అతడికి కొంచెం కోపం వచ్చి వెంటనే కళ్ళు తెరచి ఆ శబ్దం వచ్చిన దిశగా చూసాడు. ఆశ్చర్యంగా అక్కడ అతడికి ఎవరూ కనిపించలేదు. కొన్ని క్షణాలపాటు అతడు నిర్ఘాంతపోయాడు. ఆకర్షను, మోహను గట్టిగా పిలిచాడు. వారినుండి ఎటువంటి సమాధానమూ రాలేదు. ఏంటి ఎవ్వరూ పలకరు అని తనలోనే కొంచెం చికాకు పడ్డాడు. కానీ అంతలోనే అతనికి గుర్తుకొచ్చింది వారిద్దరూ నిద్రపోతున్నారని. తన అనుమానాన్ని తీర్చుకోవడానికై అతడు వారి పడకగది వైపు గబగబా వెళ్ళాడు.

ఇంకావుంది.......