సాధనాపంచకం -5
ఏకాన్తే
సుఖమాస్యతాం పరతరే చేతః సమాధీయతాం
పూర్ణాత్మా
సునమీక్ష్యతాం జగదిదంతద్బాధితందృశ్యతామ్ !
ప్రాక్కర్మ
ప్రవిలాప్యతాం చితిబలాన్నావ్యుత్తరైః శ్లిష్యతాం
ప్రారబ్ధస్త్విహ
భుజ్యతామథ పరబ్రహ్మాత్మనా స్థీయతామ్ !!
ఏకాంత ప్రదేశమున
సుఖముగ కూర్చుండుము. పర బ్రహ్మమున చిత్తమును సమాధాన మునర్చుము. ఈ జగత్తును
పూర్ణబ్రహ్మముగ జూచుచు అది అంతయును విలీనమైనదిగ భావింపుము. పూర్వ కర్మముల
క్షయమునొనర్చుకొనుము. జ్ఙానము నాశ్రయించి రాబోవు కర్మలయందాసక్తుడవు కాకుండ ఉండుము.
ప్రారబ్ధ భోగము ననుభవించుచు, బ్రహ్మమున
నెలకొనియుండుము.
యః
శ్లోకపఞ్చకమిదం పఠతే మనుష్యః
నఞ్చిన్తయత్యనుదినం
స్థిరతాముప్యేత !
తస్యాశు
సంసృతిదవానలతీవ్రఘోర
తాపః
ప్రశాన్తిముపయాతిచితి ప్రసాదాత్ !!
ఏ మానవుడు
నిత్యమూ ఈ శ్లోక పంచకమును పఠించుచు, స్థిర చిత్తముతో భావార్థమును చింతించుచుండునో, అతడు
శీఘ్రముగనే సంస్మృతి, తీవ్ర దావానల, తీవ్ర
ఘోర తాపమును, చైతన్య స్వరూపుడైన ఈశ్వరును అనుగ్రహముచేత
పోగొట్టుకొనును.
No comments:
Post a Comment